در بعضى از روايات آمده است :
 روزى يكى از منافقين به حضرت ابوالحسن ، امام رضا عليه السلام عرضه داشت :بعضى از شيعيان و دوستان شما خمر (شراب مست كننده ) مى نوشند؟!
 امام عليه السلام فرمود: سپاس خداوند حكيم را، كه آن ها در هر حالتى كه باشند، هدايت شده ؛ و در اعتقادات صحيح خود ثابت و مستقيم مى باشند.
 سپس يكى ديگر از همان منافقين كه در مجلس حضور داشت ، به امام عليه السلام گفت : بعضى از شيعيان و دوستان شما نبيذ مى نوشند؟!
 حضرت فرمود: بعضى از اصحاب رسول اللّه صلى الله عليه و آله نيز چنين بودند.
 منافق گفت : منظورم از نبيذ، آب عسل نيست ؛ بلكه منظورم شراب مست كننده است .
 ناگاه حضرت با شنيدن اين سخن ، عرق بر چهره مبارك حضرت ظاهر شد و فرمود: خداوند كريم تر از آن است كه در قلب بنده مؤمن علاقه به خمر و محبّت ما اهلبيت رسالت را كنار هم قرار دهد و هرگز چنين نخواهد بود.
 سپس حضرت لحظه اى سكوت نمود؛ و آن گاه اظهار داشت :
 اگر كسى چنين كند؛ و نسبت به آن علاقه نداشته باشد و از كرده خويش پشيمان گردد، در روز قيامت مواجه خواهد شد با پروردگارى مهربان و دلسوز، با پيغمبرى عطوف و دل رحم ، با امام و رهبرى كه كنار حوض كوثر مى باشد؛ و ديگربزرگانى كه براى شفاعت و نجات او آمده اند.
X