السلام عليك يا امام رئوف

 برپایى و گسترش عدالت
قرآن استقرار و گسترش عدالت را یکى از دو هدف اساسى و فلسفه ى بعثت پیامبران معرفى مى کند و آن را از صفات الهى، بارزترین ویژگى آفرینش و نیکوترین خصلت انسان مى داند.
 نفى تبعیض
قرآن آفرینش انسان ها را هم گون، ریشه ى آن ها را از یک پدر و مادر و تفاوت هاى شکلى را خارج از کرامت مشترک انسانى مى داند و هرگونه تمایز، افتخار و برترى جویى را در صحنه ى حیات اجتماعى به دور از عدالت معرفى مى کند و یگانه راه کسب امتیاز را تقوا و فضیلت مى داند

 پیروزى حق در مبارزه ى مداوم حق و باطل
قرآن در مبارزه ى همیشگى حق و باطل، انسان را به پاس دارى از حق فرامى خواند و هشدار مى دهد که مبادا بهانه ها، در این پیکار مشکلات و هواهاى نفسانى امر را بر انسان مشتبه کند و یا خود در پى چنین اشتباه کارى برآید و بر حق لباس باطل بپوشاند و یا به باطل پوشش حق بدهد.

حق باید استقرار یابد و باطل زدوده شود، هر چند بر خود شخص یا دیگران گران آید. قرآن اصولا خدا را حق و غیر او را باطل مى شمارد; و با خدا بودن را حق مى داند; سرانجام باطل را زوال پذیر و حق را جاویدان ترسیم مى کند; و سرانجام حق را معیار اصلى ارزش گذارى ها معرفى مى کند. بر این اساس حتى افکار عمومى نیز با انحراف از محور حق، ارزش خود را از دست مى دهد.

قرآن بزرگ ترین ظلم ها را تکذیب حق مى شمارد و در بیش از یکصد آیه از حق جویى و باطل زدایى سخن مى راند
 منبع:کتاب انقلاب اسلامى ایران (علل، مسائل و نظام سیاسى)