السلام عليك يا امام رئوف

رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم:«ستدفن بضعه مني بخراسان ما زارها مكروب الا نفس الله كربته ولا مذنب الا غفر الله ذنوبه.» [1] پاره تن من در خراسان دفن خواهد شد، هيچ گرفتار و گنه كاري او را زيارت نكند جز اين كه خداوند گرفتاري او را برطرف سازد و گناهانش را ببخشايد. 
امام رضا عليه السلام:«ان لكل امام عهدا في عنق اوليائه و شيعته و ان من تمام الوفاء بالعهد و حسن الاداء زيارة قبورهم.» [2] هر امام و رهبري، عهد و ميثاقي بر پيروان و دوستدارانش دارد و همانا يكي از اعمالي كه نمايانگر وفاداري و اداي ميثاق است، زيارت آرامگاه آنان است. 
امام رضا عليه السلام: «اللهم انك تعلم اني مكره مضطر فلا تؤاخذني كما لم تؤاخذ عبدك و نبيك يوسف حين وقع الي ولاية مصر.» [3] بار خدايا تو مي داني كه من بر پذيرفتن ولايتعهدي مامون مجبور و ناچارم پس مرا مؤاخذه مكن همان گونه كه بنده و پيامبرت يوسف را به هنگام پذيرفتن حكومت مصر مؤاخذه نكردي. 
امام رضا عليه السلام: «قد علم الله كراهتي لذلك، فلما خيرت بين قبول ذلك و بين القتل اخترت القبول علي القتل.» [4] ريان گويد: به حضرت رضا عليه السلام عرض كردم مردم مي گويند شما با اين كه اظهار بي رغبتي به دنيا مي كنيد ولايتعهدي را پذيرفته ايد؟ امام فرمود: خداوند خود مي داند كه من اين امر را ناپسند مي داشتم ولي چون بين پذيرش آن و مرگ مخير شدم، قبول آن را بر مرگ ترجيح دادم. 
امام رضا عليه السلام: «من زارني علي بعد داري و مزاري اتيته يوم القيامه في ثلاثة مواطن حتي اخلصه من اهوالها اذا تطايرت الكتب يمينا و شمالا و عند الصراط و عند الميزان.» [5] كسي كه با دوري راه سرا و مزارم را زيارت كند، روز قيامت در سه جا [براي دستگيري] نزد او خواهم آمد و او را از بيم و گرفتاري آن موقفها رهايي خواهم بخشيد: هنگامي كه نامه ها [ي اعمال] به راست و چپ پراكنده شود، نزد صراط و نزد ميزان [هنگام سنجش اعمال]. 
امام رضا عليه السلام: «من زارني و هو يعرف ما اوجب الله تعالي من حقي و طاعتي فاناو آبائي شفعائه يوم القيامة و من كنا شفعائه نجي.» [6] هر كه مرا زيارت كند در حالي كه حق و طاعت مرا كه خدا بر او واجب كرده بشناسد، من و پدرانم در روز قيامت شفيع او هستيم و هر كه ما شفيع وي باشيم نجات يابد. 
امام رضا عليه السلام: «اني ساقتل بالسم مظلوما فمن زارني عارفا بحقي... غفر الله ما تقدم من ذنبه و ما تاخر.» [7] من به زودي مظلومانه با سم به قتل خواهم رسيد. پس هر كه با شناخت حق من زيارتم كند خداوند گناهان گذشته و آينده او را ببخشايد. 
امام رضا عليه السلام: «... و هذه البقعة روضة من رياض الجنة و مختلف الملائكة لا يزال فوج ينزل من السماء و فوج يصعد الي ان ينفخ في الصور.» [8] اين بارگاه بوستاني از بوستان هاي بهشت است، و محل آمد و شد فرشتگان آسمان، و همواره گروهي از ملائكه فرود مي آيند و گروهي بالا مي روند تا وقتي كه در صور دميده شود. 
امام رضا عليه السلام: «و قد اكرهت و اضطررت كما اضطر يوسف و دانيال عليهما السلام اذ قبل كل واحد منهما الولاية من طاغية زمانه، اللهم لا عهد الا عهدك و لا ولاية الا من قبلك فوفقني لاقامة دينك و احياء سنة نبيك....» [9] من [به اين كار] واداشته شدم و ناچار گشتم، چنان كه يوسف و دانيال عليهما السلام مجبور شدند چه هر يك از آن دو، ولايت را از خودكامه زمان خويش پذيرفتند، خدايا پيماني نيست مگر پيمان تو و ولايتي نيست مگر از سوي تو، پس مرا در برپا داشتن دينت و زنده كردن سنت پيامبرت توفيق رسان. 
امام رضا عليه السلام: «قد نهاني الله عز و جل ان القي بيدي الي التهلكة فان كان الامرعلي هذا... اقبل ذلك علي اني لا اولي احدا و لا اعزل احدا و لا انقض رسما و لا سنة.» [10] . 
خداوند مرا بازداشته از اين كه خويش را با دست خود به نابودي افكنم، پس اگر قرار چنين است آن را مي پذيرم به شرط آن كه نه كسي را به كار گمارم و نه كسي را از كار كنار گذارم و نه رسم و سنتي را نقض كنم. 
ماهنامه پاسدار اسلام شماره 10