آقاي مؤتمن مي نويسند: سابقا محل كشيك خانه خدام آستان قدس در ضلع غربي مدرسه علي نقي ميرزا قرار داشت در سالهاي 1344 - 1342 به اهتمام امير عزيزي نيابت توليت وقت تعميرات و تزئينات كلي در آن انجام و رواقي تشكيل يافته كه به نام دارالعزه ناميده شده است.
كف رواق با سنگ مرمر مفروش است، ازاره از همه طرف به ارتفاع 48 / 1 متر سنگ مرمر و از روي ازاره تا زير سقف و تمام سقف آئينه كاري مي باشد، ابعاد دارالعزه بدين قرار است: عرض 12 / 3 متر طول 6 / 11 متر ارتفاع 35 / 4 متر است.
اين رواق از طرف غرب به دارالسلام و از جنوب به روق دارالذكر و از شرق به دارالسرور ارتباط دارد و جنوب آن هم مسجد گوهرشاد است و در اين رواق هيچ كتيبه نيست، تنها نوشته اي كه در اين رواق قرار دارد سنگي است كه بر قبر اديب بجنوردي نهاده شده كه بر آن نوشته اند:
انما يخشي الله من عباده العلماء
خفته اين جا اوستادي بي همال
پيكري از دانش و فضل و كمال
خطه بجنورد پرورد اين گهر
گوهري روشندل و نيكو خصال
كرد عمري با شرافت زندگي
كي پذيرد نام جاويدش زوال
سرور والا گهر سيد حسين
فاضل و صاحبدل و شيرين مقال
در هزار و سيصد و هشتاد و دو
سال هجرت بعد هشتاد و دو سال
ميهمان پورموسي شد اديب
با هزاران عزت و جاه جلال
موسوي نسل اي رسا از لطف رب
يافت تا درياي رحمت اتصال
تاريخ فوت مرحوم اديب بجنوردي 25 ربيع الاول سال 1382 منبت كار سيد حبيب الله رضوي نويسنده جلال الدين اعتضادي.
تاريخ آستان قدس رضوي، ج1، ص 175